Οσο για τις εταιρείες αυτές, όπως για παράδειγμα η φαρμακευτική Roche, είχαν προειδοποιήσει τα νοσοκομεία ήδη από τον Ιούλιο του 2010 ότι θα κινούνταν πλέον αποκλειστικά στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής νομοθεσίας, που προβλέπει πληρωμή των προμηθευτών του Δημοσίου εντός 60 ημερών. Δύο μήνες αργότερα, τα νοσοκομεία είχαν κληθεί να τακτοποιήσουν τα χρέη τους, με την υπόμνηση ότι θα μπορούσαν να καθυστερήσουν τις πληρωμές άλλες 90 ημέρες, πληρώνοντας, όμως, έντοκα. Σήμερα για την ελβετική εταιρεία ο μέσος χρόνος πληρωμής των νοσοκομείων είναι 300 ημέρες, δηλαδή το διπλάσιο διάστημα απ ό,τι είχε ορίσει ότι μπορεί να «ανεχθεί», ενάμιση χρόνο πριν. Στο δεύτερο εξάμηνο του 2010 η εταιρεία πληρώθηκε για παλαιότερα χρέη της (2007-2009) με ομόλογα που διέθεσε αμέσως, με «κούρεμα» που ξεπέρασε το 25%· υπήρξαν, όμως, και ελληνικές εταιρείες που κράτησαν τους τίτλους, με αποτέλεσμα να χάσουν ώς και 75% της αξίας των φαρμάκων που είχαν πωλήσει στο Δημόσιο. Την ίδια περίοδο, η καθυστέρηση αποπληρωμής σε άλλη εταιρεία (Genesis) έφτασε, κατά μέσο όρο, τους 14 μήνες.Ωστόσο, η κατάσταση φάνηκε να γίνεται οριακή από τις αρχές του 2011, όταν οι εταιρείες άρχισαν να υλοποιούν την απειλή τους και να δίνουν εμπόρευμα -δηλαδή φάρμακα- μόνο έναντι ρευστού. Το πρόβλημα των ακριβών φαρμάκων, που -σύμφωνα με μετρήσεις του ΙΚΑ παλαιότερα- αποτελούσαν έως και το 15% του προϋπολογισμού του κεντρικού του φαρμακείου, είχε απασχολήσει συσκέψεις αξιωματούχων των υπουργείων Εργασίας και Υγείας με εκπροσώπους της τρόικας. Στελέχη του Ταμείου είχαν επισημάνει ότι γινόταν υπερσυνταγογράφηση και των συγκεκριμένων σκευασμάτων, με αποτέλεσμα να χρησιμοποιούνται περισσότερα και ακριβότερα σε σχέση με άλλες χώρες της Ε.Ε. Επίσης γινόταν συνταγογράφηση των συγκεκριμένων σκευασμάτων εκτός ενδείξεων και τα Ταμεία πλήρωναν τα εμβάσματα παρά τις σχετικές εγκυκλίους του ΕΟΦ. Πάντως η κατάσταση επιδεινώθηκε μετά τις εκλογές της 6ης Μαΐου...